In de rubriek De Platenkast gaat Follow The Music op bezoek bij iemand uit de muziekscene om eens in zijn of haar platenkast te neuzen. In deze aflevering Rene Aquarius, drummer van Death Neanderthals, Cryptae, Imperial Cult en Celestial Bodies.
“Ik ben alvast begonnen,” roept René van boven aan de trap naar beneden. “Je raadt nooit wat dit is!” Tree voor tree wordt de bak herrie die mij tegemoet komt harder en wreder. Maar bekender? Nee. Er gaat nergens een belletje rinkelen. “Het is Regurgitate met de cd Effortless Regurgitation of Bright Red Blood,” verklapt René uiteindelijk. Lichtelijk in paniek over hetgeen Follow The Music zojuist heeft gehoord, beginnen we samen zijn platenkast door te nemen.
Hoe bepaal je je keuze om platen te kopen?
“Meestal probeer ik platen eerst te luisteren. Of ik zie iets van een band die ik al ken en waar ik al platen van heb en dan zie ik bijvoorbeeld dat ze een nieuwe plaat hebben. Of ik lees er iets over op een blog en dan ga ik luisteren. Het kan ook zijn dat ik getriggerd word door een hoes of door mensen die in een band spelen. Of ik moet er luisterend toevallig op stuiten.”
Download je ook muziek?
“Ik download bijna niet. Ik koop gewoon nog cd’s en elpees. Dat is niet omdat het niet te vinden is. Zelfs als ik elpees koop waar een downloadcode bij zit, dan download ik vaak nog niet. Het enige voordeel van de downloadcodes is dat je de muziek op je mp3-speler kunt zetten. Voor mij heeft dat weinig toegevoegde waarde.”
Van welke muzieksoort of genre koop je de meeste muziek?
“Ik luister doom, metal, noise, free jazz, van alles. Dit is bijvoorbeeld mijn favoriete plaat van 2013. Deze cd is eind 2012 uitgekomen en ik had niet verwacht dat dit mijn favoriete plaat zou worden. Maar ik luister het zo vaak dat ik het wel verplicht om dit de beste plaat van 2013 te vinden.” De eerste tonen van de plaat die René opzet laten niets horen wat ook maar lijkt op een van de bovengenoemde genres, laat staan op de muziek waarmee wij werden binnengelaten. Vangelis en Jean Michel Jarre zijn de eerste namen die bij me opkomen. “Het is Majeure met Solar Maximum. Majeure is het soloproject van de drummer van het duo Zombi. Deze plaat hebben we heel veel gedraaid na optredens van Dead Neanderthals.”
Een verrassende keuze.
“Dit is ook een verrassing voor mij.”
Heeft het iets met je jeugd te maken? Wat voor muziek werd er vroeger thuis gedraaid?
“Standaard shit. Dire Straits. Supertramp. En dan alleen de best of platen, want die waren bekend. Maar mijn vader heeft ooit een cd gehad genaamd “synthesizer greatest”, eind jaren tachtig. Daar ben ik mee opgegroeid. Laatst heb ik die plaat nog eens opgezet. En blijkbaar heeft deze muziek zijn sporen nagelaten, waar ik ook blij om ben hoor.”
Wat is de eerste plaat die jij zelf kocht?
“De cd-single Liar van Henry Rollins. Het mooie is dat de Amerikaanse gitarist Nick Millevoi, met wie wij onder andere afgelopen jaar tijdens de kunstnacht speelden en met wie wij vorig jaar op Europese tournee zijn gegaan, Chris Haskett kent. Chris is de voormalige gitarist van de Rollins Band. Toen Nick hier was zei hij dat hij even met hem ging afspreken. Chris Haskett woont namelijk gewoon in Nijmegen. Ik wist dus helemaal niet dat hij in Nijmegen woonde. Super vet. ’s Avonds is hij ook naar ons komen kijken en kocht hij zelfs een t-shirt.”
“Toen wij met Dead Neanderthals onze cd Polaris hadden opgenomen voor Utech records hebben we ook Henry Rollins gemaild. Wij wisten dat hij een fan van het label was. Daarnaast is Rollins fan van Jooklo Duo, een sax-drum duo uit Italië. Daarom hebben we Rollins gemaild met de vraag of hij onze cd wil hebben om te luisteren. Hij mailde terug: ‘Komt de plaat uit op Utech Label? Dan laat maar, daar koop ik alles van.’ Wij hebben vervolgens onze contactpersoon bij Utech Records gemaild of dat inderdaad zo is. En ja, Henry Rollins blijkt inderdaad alles van het label aan te schaffen. De gast van wie ik mijn eerste cd-single heb gekocht, heeft dus ook shit van ons. Al vindt hij het kut, het maakt mij niet uit. Henry Rollins heeft onze plaat!”
Welke plaat die eigenlijk niet bij jou past vind je nu nog steeds goed?
“Tijdens de middelbare school luisterde ik echt alleen maar metal. Ik luisterde niet naar The Doors, The Beatles of 2 Unlimited. Maar dit is echt wel een beetje mijn schaamplaat: The Donnas. Dat zou ik nu niet meer kopen, maar ik heb deze plaat toch in pas 2005 gekocht. Ze hebben alleen maar teenager referenties in de teksten. Jongens, high-school, dat soort dingen. Ik vind dit nog steeds een leuk plaatje.”
Welke plaat inspireerde jou om muziek te gaan maken?
“Mijn sleutelplaat is Black Jazz van Shining. Ik luisterde dit voor het eerst in een auto. Toen was ik er nog niet van overtuigd. Daarna heb ik Shining wel een keer of zes live gezien. En dat voelde zo goed. Toen had ik echt zin om aan de slag te gaan. Zo zijn Otto (Kokke, saxofonist in Dead Neanderthals, red.) en ik uiteindelijk begonnen met iets te pielen. “Ons eerste optreden op de-Affaire in 2011 was ons tweede optreden als Dead Neanderthals en mijn tweede optreden ooit. Het was het laatste concert die dinsdagavond, na het vuurwerk. We stonden op het podium bij de ruïne. In het begin was er niemand. Maar wij waren het laatste optreden op het Valkhof. Iedereen kwam dus naar ons kijken. Veel mensen bleven ook staan. Stonden daar opeens vijfhonderd mensen voor onze neus. Mega slecht geluid, saxofoon viel uit, maar het was een feest. Er was zelfs een heuse pit. Ik was de hele week in een soort van roes. En toen kwam Robert Meijerink van Doornroosje naar ons toe of wij in het voorprogramma wilden spelen van Shining. Net twee optredens gehad en toen kregen we die vraag!”
“We hebben het uiteindelijk ook voor elkaar gekregen om in Haarlem in hun voorprogramma te staan. Weer vier maanden later stond Shining op een Incubated avond in Tilburg. Wij waren gevraagd om muziek te draaien tussen de bands door. De saxofonist van Shining kwam die avond naar ons toe. Hij had Jazzhammer / Stormannsgalskap van ons gehoord en zei dat we een echte toffe plaat hadden gemaakt. Zo bizar. De band waarvan ik het gevoel kreeg iets te moeten gaan doen, vond onze plaat gaaf!”
“MoHa heeft mij ook echt geïnspireerd om te spelen. Dit is zo vet. Wat je hoort klinkt misschien als improvisatie. Maar ik kan je garanderen dat het is uitgeschreven en totaal uitgedacht. MoHa bestaat uit een drummer en een toetsenist-gitarist. Dit is zo fucking vet. Dit zit echt diep bij mij.” Gestructureerd rammen noemt René het zelf. Op de vraag wanneer hij naar MoHa luistert, antwoordt hij dat hij deze muziek altijd kan luisteren. “Ook ’s ochtends vroeg. Maakt mij echt niets uit. Ze maken ook meer uitgesponnen, rustigere dingen. Maar het gestructureerd rammen vind ik mega vet. Alles wat de toetsenist-gitarist aanraakt, verandert in goud. Er is iets in hem. Hij kan vreselijk goed spelen, maar hij maakt noise. Veel noise bands kunnen niet spelen, en daarom spelen zij noise. Bij hem is het echt een bewuste keuze, er is over nagedacht, het zit veel dieper.”
Heb je ook een speciale plaat waar je trots op bent? Zeg maar, het collector’s item uit de kast?
“De demo van Blodsprut. Officieel heetten ze toen nog Krybbedot. Het is een editie van slechts tien stuks en daar heb ik er een van. Dubbel drummer, dubbel voice. Met een van de leden van MoHa! Ik heb die demo ooit gekregen toen ik de demo van Parlamentarisk Sodomi kocht. Parlamentarisk Sodomi is een van de andere toppers in mijn kast, vind ik. Voor mij is dat een van de beste grindcore bands ooit.”
Inmiddels zijn we een paar uur verder en zijn we muzikaal alle kanten op geslingerd. Van doom naar synthesizers naar blije high-school rock tot grindcore. Rest de vraag:
Heb je nog een tip?
“De beste band op dit moment is Staer. De plaat Daughters is echt ongelooflijk. Ik heb al zo vaak tegen mensen gezegd dat dit echt heel gaaf is, maar op de een of andere manier wordt deze band niet opgepikt. Andere tips zijn Ultralyd met de plaat Inertiadrome. En ook Locrian met The Clearing moet genoemd worden.`
Door: Erik Nijsten